Pfff we hebben het overleefd…we leven nog! We hebben met onze schoenen aan geslapen, zodat in het geval de eigenaar van het motel ons iets wilde aandoen, we ons zo snel mogelijk uit de voeten konden maken . Maar even zonder flauwekul, deze morgen werd er vanaf 08:00 al op de deuren gebonkt: “housekeeping!” Echt niet normaal. Wij waren om 10:00 nog op onze kamer en bijna alle gasten waren al vertrokken, toen hoorde ik de eigenaar buiten aan een van de schoonmaaksters vragen welke gasten nog niet vertrokken waren. Nummer 104 zei een van die vrouwen, toen zei hij: “what are they doing, waiting till Christmas?”…ik ben naar buiten gegaan, maar kon hem helaas niet meer zien…wat een ***-hole!

Ontbijten hebben we gedaan in een tankstation, broodje worst en heerlijke beker (0,75 ml) koffie. Zo’n tankstation is niet zoals bij ons in Nederland, maar een stuk groter en een halve supermarkt en een zitgedeelte voor te eten.

Onderweg naar Moab zijn we nog even gestopt bij de Wilson Arch, deze ligt pal langs de weg.

Onze volgende overnachtingsplaats is op een camping. We slapen daar in een houten cabin. Ik ben op deze camping al 4x eerder geweest en daar hebben ze een heerlijk zwembad, met een grote hot-tub. Toen we Moab binnenreden, begon mijn stuur van de auto ineens sterk naar links te trekken…daar op een gegeven moment maar aan toegegeven en we reden pardoes de parkeerplaats van de McDonalds op, wat een toeval! Je kunt maar beter de honger voor zijn en dus hebben heel verstandig en snel (fast) iets gegeten.

We kwamen om 13:00 al aan en onze cabin was nog niet klaar. Geen enkel probleem: konden we meteen het zwembad in…wat een Genot!

Rond 15:30 hebben we alle spullen in de cabin geladen en zijn we naar Arches NP gegaan. De ingang van dit park ligt slechts op 3.5km van onze camping. Sinds dit jaar moet je bij dit park een tijd reserveren voor toegang, omdat het gewoonweg te druk werd. Dit werkte perfect: geen lange rijen voor de ingang en op de parkeerplaatsen en uitkijkpunten was er steeds voldoende plek.

Eerste stop was Park Avenue.

Daarna Petrified Dunes Viewpoint.

Next stop, een korte wandeling om een rots: Balanced Rock, deze rots weegt 3.5miljoen kilo. Maar zoals jullie kunnen zien heeft John hem tijdens een flinke windhoos op zijn plaats weten te houden.

En daarna naar uitkijkpunt op Delicate Arch, dit is de bekendste van het park en deze Arch staat op heel veel afbeeldingen van de staat Utah afgebeeld. We hebben Delicate Arch vanaf het uitkijkpunt bekeken.

Volgende stop was Sand Dune Arch. Leuke korte wandeling tussen 2 hoge rotsen en door los rood zand. Bij de Arch lag een grote rots waar kinderen opklommen voor een foto…dat konden deze 2 grote kinderen natuurlijk ook!

Op de parkeerplaats kwam er nog een zwarte kraai op een pick-up zitten en ging met zijn snavel op verschillende plekken onder het afdekzeil zoeken voor iets lekkers…grappig om te zien hoe brutaal ie was.

Toen naar het einde van het park, daar waren 2 wandelingen naar Pine Tree Arch en naar Tunnel Arch, bij de splitsing van de wandelingen is John blijven wachten en heb ik ze snel gedaan.

Pine Tree Arch

Tunnel Arch

Intussen ging de zon al een beetje onder en werden de kleuren mooier en mooier. We hebben trouwens regen gehad…ik schat 20 druppels.

Na het bezoek aan Arches zijn we meteen Moab ingereden voor een uitgebreid diner, dat hadden we wel verdiend. Tijdens het eten ineens een klap: vloog er een musje tegen onze raam van het restaurant.

Die bleef versuft op de grond zitten en verroerde zich niet, ik heb die opgepakt en op een grasveldje gezet waar veel vogels in de bomen zaten, hopelijk komt het nog goed.

Nu gaan we zo slapen en we hoeven geen wekker te zetten, want we slapen hier 3 nachten.

Tot morgen!